Geriye kalan tek olasılık...

1 Mayıs 2013’te yaşananlar üzerine yazarken bunlar “sıradan bir engelleme değildi; daha genel bir bağlama oturtarak çözümlenmeleri gerekiyor” demiş daha önceki bir yazıma göndermeyle devam etmiştim: “Siyasal İslam”ın “pasif devrim” süreci, önündeki engelleri aşmakta giderek zorlanıyor, AKP’nin sürece sunduğu liderlik (hegemonya) sarsılıyor. AKP, rızaya dayanarak yönetme olanakları daraldıkça, ilerleyebilmek için şiddete daha çok başvuruyor. Böylece “totaliter, şiddetin giderek daha açık biçimlerde keyfi olarak uygulanabildiği bir rejim şekilleniyor.” (E.Y, Sol, 9/02/13).

Gerçekten de 1 Mayıs Taksim olayları bu şiddetin geniş çaplı olarak devreye girmeye başladığını gösteriyordu. “Gezi Parkı” direnişine yönelik saldırılar karşısında eylem gerileek yerine yaygınlaştı ve büyüdü, Erdoğan’un çok önem verdiği uluslararası desteği de ortadan kaldırdı.

Direnişle birlikte, “sokakta” şiddete yenilmek yerine, gücü alaya alan bir söylemin hızla genelleşmesi, AKP’nin egemen blokun birliğini ve iktidarını korumak açısından elindeki son silahı da kaybetmeye başladığını düşündürüyor. Yabancı gözlemler, şimdi AKP içindeki kırılmaları giderek daha çok konuşmaya başlıyorlar.

Başbakan Erdoğan’ın göstericilere yönelik tehditleri AKP hükümetinin opsiyonlarını hızla kaybetmekte ve kendini  “köşeye” sıkıştırmaya başladığını düşündürüyor. Erdoğan’ın karşısında, onun baktığı yerden Gordium düğümüne benzeyen bir toplumsa konjonktür var.

Erdoğan’ın siyaset anlayışı, öz güveni, güç kullanma tarzı bu düğüme çözmesini engeller. Ancak, Erdoğan’ın Büyük İskender’e özenerek, düğümü bir “kılıç darbesiyle” keserek ortadan kaldırmaya kalkması da bütünüyle olasılık dışı değil. O durumda gündeme bir başka soru geliyor: Erdoğan kılıcı nereden bulacak? Polisin kılıç olarak yeterince kesin olmadığı görüldü. Orduyu devreye sokmanın başka sorunları, riskleri var. Geriye ne kalıyor?

 Bu noktada, tümdengelimli usavurmanın efsanevi temsilcisi Sherlock Holmes’un “tüm olasılıkları elediğimizde, geride kalan ne kadar beklenmedik bir şey olursa olsun gerçek olabilir” sözünü anımsayarak geriye polisin silah kullanmaya, AKP’nin eli sopalı sivil taraftarları devreye sokmaya kalkması kalıyor. Dilerim, Holmes’un mantığı yanlış çıkar, Erdoğan’da Büyük İskender’e özenmez.